Project – Kennisdialoog en Wegwijzer



Routekaart natuurwetenschappelijk onderzoek voor archeologen

Project
Archeologisch Erfgoed

Samen Kennis Maken
Stichting Infrastructuur Kwaliteitsborging Bodembeheer | SIKB

Het archeologisch onderzoeksveld kent veel verschillende spelers. Zij zijn zzp-er en/of werken op universiteiten, bij gemeentelijke en provinciale overheden, bij archeologische bedrijven en de RCE. Het project Kennisdialoog en Wegwijzer is bedoeld om de dialoog tussen de verschillende spelers in het archeologische onderzoeksveld te faciliteren door de kennisinfrastructuur beter te ontsluiten. Een overzicht van deze infrastructuur ontbreekt nu, terwijl daar wel grote behoefte aan is bij vraaggericht onderzoek. Om de inhoud van de wegwijzer, zowel in de ontwerp- als uitvoeringsfase, te ontwikkelen en te toetsen wordt een aantal dialoogsessies georganiseerd en een praktische workshop.

Doel van het project is een overzicht bieden van relevante onderzoekstechnieken en voorzieningen, inclusief een overzicht waar de bijbehorende faciliteiten en expertise te vinden zijn. Dit overzicht beperkt zich niet tot de bekende technieken zoals DNA-, isotopen-, OSL-, 14C-datering, micromorfologie en XRF-onderzoek, maar geeft ook zicht op mogelijkheden zoals technisch onderzoek, referentiecollecties en andere voorzieningen die minder bekend zijn in het archeologische veld. Hiermee krijgen archeologisch onderzoekers meer inzicht in het instrumentarium dat natuurwetenschappelijk onderzoek te bieden heeft.
Natuurwetenschappelijk onderzoek kan een belangrijke bijdrage leveren bij vraagstukken over de mens in het verleden, die aan de hand van de materiƫle cultuur beantwoord kunnen worden. Het gaat dan om vraagstukken over bijvoorbeeld migratie, rituelen, voedselvoorziening en wonen, naast kwesties over datering en conservering van archeologische objecten.

De bedoeling van de wegwijzer is om vraag en aanbod van archeologische kennis zo goed mogelijk op elkaar af te stemmen. De kennisuitwisseling tussen archeologische bedrijven en de universitaire onderzoekswereld verbetert en wordt eenvoudiger. Dit stimuleert betere samenwerking tussen archeologen en natuurwetenschappelijke specialisten.